Ondanks de dramatische gezondheidssituatie bleef de gevreesde vloedgolf van effecten ten gevolge van de corona-crisis en de herhaaldelijke lockdowns binnen de perken dankzij de steunmaatregelen van de overheid om de arbeidsmarkt te beschermen. Zo werd er in 2020 massaal beroep gedaan op tijdelijke werkloosheid en overbruggingsrecht, wat ondernemingen en zelfstandigen in staat heeft gesteld hun activiteit in stand te houden zonder failliet te moeten gaan of hun toevlucht te moeten nemen tot massale afvloeiingen.

Maar er zijn grote verschillen naargelang de sectoren en de gevolgen van de crisis blijken toch een versterkende factor te zijn voor de ongelijkheden op de Brusselse arbeidsmarkt. Het banenverlies in de zwaar getroffen sectoren kan op termijn leiden tot een toename van het aantal niet-werkende werkzoekenden en kwetsbare uitkeringsgerechtigden. Deze ongelijkheden zullen ook tot uiting komen in de arbeidskwaliteit, met name door de ongelijke toegang tot telewerk. Dat is niets nieuws, maar crisisperioden laten vooral zien dat de ongelijkheden op de arbeidsmarkt hun oorsprong vinden in bredere sociale ongelijkheden die ze op hun beurt kunnen versterken.

Er zijn ook enkele trendbreuken geweest zoals voor het eerst sinds 2015 een lichte daling van de interne werkgelegenheid in Brussel.

De publicatie is een analyse van de impact van de crisis op de Brusselse arbeidsmarkt in 2020 op een moment dat de crisis nog steeds een impact heeft op het sociale en economische leven en in 2022 waarschijnlijk verdere gevolgen zal hebben voor de arbeidsmarkt.

Lees hier de volledige publicatie.