Voor één op twee vacatures blijkt dat een minimumkennis van de twee landstalen nodig is. Nu blijkt dat slechts een op de vijf werkzoekenden die basiskennis heeft. Nochtans leidt tweetaligheid tot meer sociale gelijkheid, ten bewijze het feit dat de werkloosheidsgraad het hoogst is bij de kortgeschoolden die niet tweetalig zijn. Dat er deze legislatuur een minister van Meertaligheid werd aangesteld, getuigt van ambitie bij de regering. Maar waarom blijft het probleem aanslepen? Waarom geraakt het niet opgelost en welke maatregelen zijn er reeds genomen? 

We weten al lang dat veel werkzoekenden die bij Actiris inschreven staan, onvoldoende kennis hebben van de tweede landstaal en voor een groot deel van hen ook van de eerste taal, stelt minister Bernard Clerfayt in zijn antwoord. Maar liefst 17% van de werkzoekenden bij Actiris heeft een zeer slechte kennis van de taal waarin hun dossier is opgesteld, en waarin ze communiceren met hun begeleiders van Actiris. De talenkennis is inderdaad een groot probleem in Brussel. Vele werkaanbiedingen bevatten hoge eisen op het vlak van tweetaligheid en soms zelfs drietaligheid. Het is dus van groot belang dat we de talenkennis van de Brusselse werkzoekenden bevorderen, vindt de minister.

De ontoereikende talenkennis kan te wijten zijn aan problemen met het onderwijs of in sommige gevallen aan onvoldoende inspanningen bij het onthaal van nieuwkomers in Brussel, vervolgt hij. De Nederlandstalige en Franstalige onthaalbureaus die in Brussel actief zijn, leveren goed werk, maar dat levert tot dusver onvoldoende resultaten op. Actiris heeft het platform Brulingua ontwikkeld. Daarop kunnen Brusselse werkzoekenden vanuit 32 brontalen een of meerdere EU-talen leren. Ten slotte zullen we in het kader van het Europees herstelplan een competentiebalans voor alle werkzoekenden opmaken (balans die ook betrekking heeft op hun talenkennis) om die met alle beschikbare tools te verbeteren, aldus Clerfayt.

De volledige vraag en antwoord vindt u hier.