Het concept komt uit Frankrijk, waar het in 2017 werd gelanceerd. De Franse overheid biedt langdurige werklozen en leefloners een arbeidscontract aan dat enerzijds rekening houdt met hun wensen en competenties, en anderzijds inspeelt op de behoeften van de inwoners van hun wijk. Ook in Wallonië bestaan plannen om dergelijke projecten op te zetten.

Minister voor Werk en Beroepsopleiding Bernard Clerfayt (Défi) gaf tekst en uitleg na tussenkomsten van Barbara de Radigués (Ecolo), Francis Dagrin (PTB), Véronique Lefrancq (CDH) en Isabelle Emmery (PS). De zones zonder langdurige werkloosheid staan wel degelijk vermeld in de beleidsverklaring 2019-2024 van de Brusselse regering, stelt minister Clerfayt. Wel is de benaming een beetje misleidend, want dergelijke projecten kunnen leiden tot de vermindering van het aantal langdurig werklozen, maar niet tot de volledige opheffing van de langdurige werkloosheid. De resultaten in Frankrijk zijn niet altijd positief, volgens minister Clerfayt zijn de resultaten in Lille nog het best. Het aspect opleiding is volgens de minister het zwakke punt in het systeem. Ander probleem : hoe vermijden we oneerlijke concurrentie met bestaande bedrijven in de zones? De schattingen over de kostprijs per tewerkgestelde persoon variëren sterk (en hangt ook af van of de tewerkgestelde personen uit de werkloosheid komen, van het OCMW of van nog elders), en er is eerst een samenwerkingsakkoord nodig met de federale overheid. Volgens minister Clerfayt bestaan er overigens goedkopere mechanismen om langdurig werklozen aan een baan te helpen, zoals het plan activa.brussels (via Actiris), jobs in de sociale economie, dienstencheques, of jobs onder het statuut artikel 60 (via het OCMW).

De bedoeling is om tegen het einde van deze legislatuur 10 zones met minder langdurige werklozen te creëren. Daarvoor is een budget nodig van 55 miljoen euro. De mensen die tewerkgesteld zullen worden in het kader van deze projecten zullen een arbeidscontract van onbepaalde duur krijgen, en een minimumloon op basis van de barema’s van paritair comité 337. Bij de binnenkort te verwachten opmaak van de begroting voor 2021, en de lancering van de tweede fase van het relanceplan van de regering om de sociaal-economische gevolgen van de coronacrisis het hoofd te  bieden (de eerste fase dateert van begin juli), zal blijken of de realisatie van de zones met minder langdurige werkloosheid dichterbij komt of niet.

In het Brussels Gewest zijn er ongeveer 55.000 langdurig werklozen (dat betekent langer dan één jaar werkloos). In het huidige relanceplan van de Brusselse regering is 53 miljoen euro voorzien voor werkgelegenheid.

De volledige tekst vindt u hier.