Niet alleen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest internationaliseert, ook de omliggende Vlaamse gemeenten kennen een vergelijkbare evolutie. De diversiteit van culturen gaat ten koste van het Nederlands en het Frans, al blijven dat wel de meest gesproken talen. Opvallend is dat in de 19 Vlaamse gemeenten die Brussel insluiten het Engels aan een opmars bezig is.

In de meeste huiskamers wordt Nederlands wordt gesproken. Vooral het aantal inwoners dat enkel Nederlands spreekt, daalt van 50% naar 45% ten opzichte van de eerste Taalbarometer (nulmeting in 2014)). Het aantal eentalig Franstaligen bleef stabiel. De opvallendste stijgers zijn de anderstalige inwoners: van 14% in 2014 tot 17% vandaag. Dat de Brusselse Rand alsmaar diverser wordt, blijkt ook uit de vaststelling dat er vandaag liefst 87 verschillende talen worden gesproken in de rand, tegenover 75 bij de vorige meting.

‘De kennis van het Nederlands in de Vlaamse Rand gaat licht achteruit, maar houdt stand’ zegt professor Rudi Janssens (VUB en BRIO). ‘Een belangrijke vaststelling was dat kinderen waarvoor anderstalige ouders het Nederlandstalig onderwijs kozen, het Nederlands meebrengen naar de huiskamers.’ De toenemende taalvariatie in de Brusselse randgemeentes kan volgens prof. Janssens verklaard worden door het hoge aantal Brusselaars die de voorbije jaren naar deze gemeentes verhuisden.

Vlaams minister Ben Weyts (N-VA) was na de presentatie wel scherp: ‘niet-Belgen zijn betere Belgen dan Franstalige Belgen. Zij zijn wel steeds meer bereid om Nederlands te leren.’ Volgens hem verdienen mensen uit de Rand rond Brussel bijvoorbeeld geen werkloosheidsuitkering als ze geen Nederlands willen leren. Meer informatie leest u hier.

Bekijk ook de reportage van BRUZZ: