In dit rapport gebruikte men de meest recente data uit de Enquête naar de Arbeidskrachten (EAK) en het Datawarehouse Arbeidsmarkt en Sociale Bescherming (DWH AM&SB) om meer inzicht te krijgen in het arbeidspotentieel bij groepen die vandaag nog vaak buiten het blikveld vallen, meer concreet de werkenden en niet-beroepsactieven. Uit de analyse bleek dat de afstand tot de arbeidsmarkt bij deze groepen niet noodzakelijk afhangt van het behoren tot een werkende of niet-beroepsactieve status: werkende categorieën kunnen toch een grote afstand tot de arbeidsmarkt ervaren, zoals bijvoorbeeld het geval is bij de werkenden in invaliditeit; en omgekeerd zijn er ook groepen van niet-beroepsactieven die toch nog dicht bij de arbeidsmarkt kunnen staan (bijvoorbeeld niet-beroepsactieven in mutualiteit, studenten, ...).

Omwille van uiteenlopende hindernissen, die ook variëren tussen en binnen de groepen, is het niet evident om het arbeidspotentieel te activeren. Uit dit rapport bleek dat er toch ruimte is om de band met de arbeidsmarkt versterkt aan te halen bij zij die er nu verder van afstaan. Velen van hen leken immers verder verwijderd te zijn van de arbeidsmarkt omdat in hun levensparcours de arbeidsmarktband werd losgelaten of zelfs werd doorgeknipt. Wil men een hogere werkzaamheid bekomen in de bevolking op arbeidsleeftijd, moet er volgens het Steunpunt Werk een inclusieve aanpak komen. Deze aanpak vertrekt vanuit een beleidsoverschrijdende visie, die mensen niet wegduwt van de arbeidsmarkt wanneer ze een bepaalde gebeurtenis ondergaan of bepaalde kwetsbaarheden combineren. 

Het volledig rapport leest u hier.