Publicaties en analyse

Demografische vooruitzichten België en Brussel

Op lange termijn blijft de Belgische bevolking aangroeien (12,8 miljoen inwoners in 2070 tegenover 11,5 miljoen in 2020), maar in een langzamer tempo dan het gemiddelde van de afgelopen 30 jaar. Dat stelt een recente analyse van het federaal Planbureau in samenwerking met nationaal dataverzamelaar Statbel. De gemiddelde jaarlijkse toename over de periode 2020-2070 bedraagt 25.000 bijkomende inwoners (de helft van de gemiddelde jaarlijkse groei over de periode 1992-2020). 

Die geringere groei wordt verklaard door een lagere vruchtbaarheid en de babyboomgeneraties die hoge leeftijden bereiken waarin de overlijdenskansen hoog zijn, en minder dynamische internationale migratiestromen. Om de gevoeligheid van de resultaten van de bevolkingsprojectie voor bepaalde gehanteerde hypothesen aan te tonen, zijn drie alternatieve scenario’s onderzocht: een scenario zonder Covid-19 dat het mogelijk maakt de impact van de epidemie op de demografische groei te analyseren. Ten tweede een scenario waarin de stijgende trend van de levensverwachting aanhoudt, maar in een minder dynamisch tempo dan in de referentieprojectie. En ten derde een scenario met een wijziging van de internationale emigratiestromen om zijn impact te evalueren op de demografische groei, met name die van de bevolking op arbeidsleeftijd. In dit scenario wordt uitgegaan van constante emigratiegraden gedurende de volledige projectieperiode. Het scenario met een minder dynamische stijging van de levensverwachting leidt tot een daling van het totale aantal inwoners in België in 2070 met 2 % (-231.000) in vergelijking met de referentieprojectie. Zowel het scenario waarin de gezondheidscrisis buiten beschouwing wordt gelaten, als het scenario dat uitgaat van constante emigratiegraden, stimuleren de bevolkingsgroei, zodat de bevolking in 2070 respectievelijk 1,2 % (+153.000) en 0,9 % (+114.000) hoger zal uitkomen.

De demografische groei van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest wordt in 2020 (en 2021, maar in mindere mate) grotendeels beïnvloed door de aanzienlijke daling van het internationaal migratiesaldo. Rekening houdend met een halvering van de migratiestromen en een stijging van het aantal sterfgevallen, zal de bevolking die in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest woont in 2020 afnemen met 3.500 inwoners. Aangezien Brussel gekenmerkt wordt door een relatief jonge bevolking, wordt de demografische groei meer beïnvloed door de impact van de pandemie op de internationale migratiestromen dan die op het sterftecijfer. In tegenstelling tot de twee andere gewesten blijft het natuurlijk saldo van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest tijdens de gezondheidscrisis positief. Op lange termijn stijgt de bevolking die in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest woont met 10 % tegen 2070 (ten opzichte van de geobserveerde bevolking op 1 januari 2020). Die groei betekent een gemiddelde jaarlijkse stijging met 2.500 inwoners, en is minder sterk dan de waargenomen groei van 9.500 inwoners per jaar tussen 1992 en 2020. Over de volledige projectieperiode wordt de demografische groei gestimuleerd door het natuurlijk saldo en het internationaal migratiesaldo. De interne migratie gekenmerkt door een negatief saldo, remt die groei echter af. De leeftijdsstructuur van de Brusselse bevolking wijzigt geleidelijk op lange termijn, maar blijft relatief jonger dan in de twee andere gewesten. Het aantal personen op arbeidsleeftijd voor één persoon van 67 jaar en ouder - dat nog toenam sinds 1992 - daalt van 5,7 in 2020 tot 3,7 in 2070. Het aandeel 67- plussers stijgt van 11 % in 2020 tot 17 % in 2070. Het aandeel van de 0-17-jarigen blijft evenwel hoger dan dat van de 67-plussers over de volledige projectieperiode, wat niet het geval is in de twee andere gewesten van het land.

De gedetailleerde demografische vooruitzichten kan u hier lezen